Ana içeriğe atla

"En çok da kitap yazmak isterdim. Bizi, seni, beni. Bize dair her şeyi."



Hamburger'im
Mickey Mouse'm
En tatlı bal köpüğüm
Pandam vs vs 

Ve daha hatırlayamadığım bir sürü sevgi sözcüğü. 
Zaten ne yazsam seni anlatmaya yetmeyecek, başlarsam sonu gelmeyecek. Ki seni bile hala daha yaşayarak öğreniyorum. 

Hediyeni bir gün önceden vermek istedim. Cuma akşamı buluştuğumuzda tepkilerini yüz yüze alayım diye. Mimiklerinden her şeyi anlayabilirim zaten. Bir haftadır da için içini yiyor, biliyorum. Çok ipucu verdim belki aklına gelmiştir, belki de gelmemiştir. Orasından çok emin değilim. 

Yazın olan blog olayından sonra kapatmıştım her şeyi. Senin beni yanlış anlamanı istemedim. Ama ilham perilerim havada ve kalbimde aşk kokusu olunca fazla dayanamadılar. Yine klavye üzerinden kendilerini anlattılar. Zaten ben pek konuşmadım, kalbim yazdı. (Tamam tamam inanma buna fazla sen. Çenem düşük biliyorum ama yazdım işte sadece.) 

Sana söylemedim çünkü sürpriz olsun istedim. Aklımda birinci yıl sürprizi olması vardı ama bekleyemedim o kadar. Zaten annemin karnında nasıl 9 ay 10 gün durdum, hayret ediyorum.



Tanışalı 7 ay, birlikte olalı 6 ay oldu. (Hoş bana göre 6 yıl gibi.)Zaman ne çabuk geçiyor değil mi? Daha dün gibi ilk buluşmada beni 45 dk bekletmeniz. Şimdiyse seni ellerimle pasta, böreklerle besliyorum. 

Açık sözlü olmak gerekirse seni sevmek çok güzel. Her şeyiyle. İyisiyle, kötüsüyle, hastalığıyla, sağlığıyla, kavgasıyla, kutlamasıyla, mutluluğuyla, hüznüyle, sana dair her şeyiyle.

40 post yazmışım öncesinde bize dair ama şimdi dilim tutuk gibi sanki. Direkt sana yönelik şeyler yazmak zor geldi birazcık. 


Utangaçlık duygusu yer zaman tanımıyor. Ama hediyeni verdikten sonra bu linke girdin ve şu anda sahibi olduğumuz blogumuzun satırlarında dolanıyorsun. 

Evet, biraz gizli saklı iş çevirmiş olabilirim ama dediğim gibi sürpriz. Belki bilseydin ilişkimiz böyle olmazdı. Şimdiyse öğrendikten sonra nasıl olur bilemiyorum ama ben sana bir söz vermiştim Hamburger. Belki hatırlarsın. 

"En çok da kitap yazmak isterdim. Bizi, seni, beni. Bize dair her şeyi." 

Şartlar daha iyi değil, ne ben kitap yazabilirim ne de bizi tam anlamıyla yansıtabilirim kağıtlara. Ama söylediğim hiçbir şey boş değil derken bundan bahsediyordum. Hep sen şaşırtacak değilsin ya sıra azıcık da olsa bende artık. 


Piç gülüşü atan Piggy. 

Şimdilik bu post burada biter Hamburger. Ve sen tekrardan oku bu yazıyı. 


Kuralımız kuralsızlık oldu çünkü seninle öğrendim ki hayatımdaki hiçbir şeyin sınırı, önümdeki hiçbir şeyde engel yok! 
Seni severken ilk defa kendi kendimi çiğneyip aklıma değil, kalbime inandım. Haksız da çıkmadım. 

Seni seviyorum elmalı turtam. 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Evlenip ineklerimin anası, evimin kadını, kocamın prensesi olacağım!

Trajik başlığımdan da anlayacağınız üzere hayatım gittikçe daha değişik bir hal alıyor ve sevgilimden ismimi alacakları danaya koymasını istedim!  Evet, herkes şok!  Herkes iptal!  Ama ben daha şimdiden yaz için inek sağmayı öğrenmek istiyorum. Belki de blogger'lıktan emekli olup çiftçilik yapmanın vakti çoktaaaan gelmiştir...  Elveda Chanel no:5'ler, merhaba inek boku kokuları. Elveda hayalimdeki Tarık Ediz abiye koleksiyonu, merhaba möö'lemeler!  Ayy şaka bir yana tabiki de daha hali hazırda başlangıç seviyesinde olan elitliğimden asla ödün vermeyeceğim lakin hayvanların her türlüsünü sevmek, okşamak hoşuma gidiyor! Buna 500 kiloluk inekler de dahil. Ve yine kocaman bir EVET, inek sağmayı kendi özgür irademler istiyorum. (Şaşkınlıktan açılan ağızları kapatın bakayım! Evlenip ineklerimin anası, evimin kadını, kocamın prensesi olacağım!) Darısı başınıza sinsiler!  ---------------------- Şimdi de mikrofonu iç sesinizden uzaklaştırıp

O gemi bir gün gelecek mi İsmail Abi?

Bu günlerde aynen atanamayan İsmail Abi gibi dolanıyorum ortalıkta. Hamburger'e her kavga sonunda söylediğim "Senin Mecnun olmaya cesaretin varsa ben her zaman Leyla'yım." lafı döndü dolandı sadece anılarda kaldı sanırım. Bırak Leyla ve Mecnun olmayı, İsmail Abi'nin bile basit bir versiyonuyum sadece. Benim de Şekerpare'm Hamburger oldu, o da Şekerpare gibi "Gelmicem" demedi de sadece "Bakarız" deyip duruyor. (Belirsizlikler ve numarası kalmayan ayakkabı kadar b*k bir durum daha yok bu hayatta!) Biliyorum bu işler her zaman benim hayatımdaki gibi güllük gülistanlık olmuyor, bazen seçimler yapmak gerekiyor, bazen birilerinin iyiliği için kendinden fedakarlık etmek gerekiyor.  Bense 18'ime gelip bunları yeni yeni öğreniyorum. Çünkü bu zamana kadar kimseyi Ege Bölgesi dışına uğurlamadım, kaldı ki şimdi koskoca bir Avrupa ülkesi Hamburger'i bekliyor. (Koskoca dediğime bakmayın, bizim İzmir kadar!)  Ah ulan diyorum

"Chanel'e ihtiyacım yok, ben aşk istiyorum."

Artık eskisinden daha farklıyım. Daha enerjik, daha gözü kara, daha eğlenceli ve daha bir sürü sıralanabilecek madde.  Ama gelin görün ki çevremde bu davranışlarımın farkında olabilecek kimse kalmadığı için fazlaca depresif görünüyorum!  Gerçi Hamburger bu halimi anlamayıp benden iyice uzaklaşıyor! Aslında tek istediğim sevgi ve ilgi! Yağmur altında kalmış kedi yavrularından hiçbir farkım kalmadığını ne zaman anlayacak?  Aslında şaka bir yana bugün dinlerken fark ettim ki hayatım şarkısı Fransızca olacakmış! Üstüne üstlük tek bir kelimesinden bile nefret ederken!  Hiç dinlediniz mi bilmiyorum ama Zaz'dan Je Veux! Tek kelimesiyle muhteşem.  Tabi eğer benim gibi cahilseniz çeviriyi okumadan dinlemek pek bir işe yaramıyor, sadece melodisi suratta bir kilo dondurma yemiş gibi ponçik bir his bırakıyor!  Şarkı için  https://www.youtube.com/watch?v=Tm88QAI8I5A Çeviri için  http://www.sarkicevirileri.com/zaz-je-veux-sarki-cevirisi/ "Beni mutlu edecek olan sizi