Ana içeriğe atla

Beni kaybetmeyi göze alabiliyor musun Yaşar Üniversitesi?

LYS sonuçları açıklandı ve Miss Piggy son hızla üniversite aramalarına geçmiş bulunmakta. 

Ama ne yazıkki iç mimarlık hayal oldu, uluslararası ilişkilerden devam edeceğim. Ama yine de iç mimarlıkta kararlı olsaydım seçeneklerim sadece Gaziantep, Kırıkkale, ve Afyon olacak ama ailem sadece Ege Bölgesi'nde olmama izin verdiği için seçimlerim kısıtlı. Zaten Yaşar Üniversitesi'nin iç mimarlığını isterken Afyon Kocatepe'yi yazmayı da içime sindiremem sanırım. Sonra sevgili gıybetseverler arkamdan hayaller Paris, hayatlar Afyon diye dalga geçmesinler. Yoksa Seda Sayan misali carlayıveririm vallahi!


Şimdi aranızda "Eee bu hani bir sene kalacaktı?" diyenleri duyar gibiyim. Ama ne yazık ki ailem buna da izin vermedi. Yani izin vermedi değil de kalmamın taraftarı değiller. Zaten kalırsam benim de onlardan bir şey isteyecek yüzüm olmaz. 
Bu sene sınava hazırlanıyorum, depresyondayım moduna girip iPhone 6s, Macbook ve çeşitli giyim kıyafete servet yatırtınca diğer sene için "Anne benim canım gofret istiyor!" demeye bile yüzüm olmaz.

Tek çocuk olmamın özelliğini 18 sene sömüre sömüre kullanınca şimdi de madalyonun ters tarafıyla yüz yüze kaldım. 
Annemler gideceğim üniversitenin kriterlerini şimdiden belirlemeye başlamış bile! 

  • Asla uzak olmayacak, tercihen İzmir.
  • Garanti bir meslek olacak, devlete girip çalışabileceğim. (Bu yüzden iç mimarlığı iç tasvip etmediler ama prenses bünyeme dayanamayıp kabul etmek zorunda kaldılar.)
  • Özel üniversite olursa bile tam burslu gideceğim vs vs vs.

Hamburger gidince bir sene kalma planım suya düştü ve zaten kendisi de istemiyor. En kısa zamanda hayatını kur, işini kur sonra da biz hayatımızı kuralım demeye başladı bile! (Allah'ım ben bu veledi yemeyeyim de ne yapayım?)

Sanırım bu şekilde özleyerek geçecek yıllar, gelince de acısını çıkartacağız. Allah'ım sanırım sevgilisinin yolunu gözlerken kuruyup kalan teyzoşlardan olup evimi hayvanat bahçesi yapacağım. (Hamburger elini çabuk tut, al beni!)


Gerçi bilmiyorum bu ülkede biz 12 yılımızı verip de amele gibi ders çalışırken Suriyeliler istediği üniversiteye sınavsız girebiliyor.

Eee sonra da Piggy neden evlenmek istiyor? 

Ülkede adalet ve eşitlik kalmamış ki anacım biz okusak ne yazar, ne değişir? (Yazar şuanda sinirlendi.) 

Neyse bu arada yönetimi, kararları yargılamak yerine okuyacağım üniversiteyi ve bölümü seçmek çok daha mantıklı gibi. (Hem de vücut bütünlüğüm açısından) 

Yani diyeceğim o ki sevgili Piggyseverler LYS'nin açıklandığını öğrendiğim andaki durumum Behlül'le Bihter'in kırıştırdığını düğün günü öğrenip de merdivenlere yığılan Nihal gibiydi!


"BİHTER NEYİ İTİRAF EDECEK FİRDEVS HANIM?"

"BEHLÜL'LE NE İLGİSİ VAR??????"

Son sözüm de beni son anda 2-3 puanla kaçıran Yaşar Üniversitesi İç Mimarlık Fakültesi'ne olsun!!!!


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Evlenip ineklerimin anası, evimin kadını, kocamın prensesi olacağım!

Trajik başlığımdan da anlayacağınız üzere hayatım gittikçe daha değişik bir hal alıyor ve sevgilimden ismimi alacakları danaya koymasını istedim!  Evet, herkes şok!  Herkes iptal!  Ama ben daha şimdiden yaz için inek sağmayı öğrenmek istiyorum. Belki de blogger'lıktan emekli olup çiftçilik yapmanın vakti çoktaaaan gelmiştir...  Elveda Chanel no:5'ler, merhaba inek boku kokuları. Elveda hayalimdeki Tarık Ediz abiye koleksiyonu, merhaba möö'lemeler!  Ayy şaka bir yana tabiki de daha hali hazırda başlangıç seviyesinde olan elitliğimden asla ödün vermeyeceğim lakin hayvanların her türlüsünü sevmek, okşamak hoşuma gidiyor! Buna 500 kiloluk inekler de dahil. Ve yine kocaman bir EVET, inek sağmayı kendi özgür irademler istiyorum. (Şaşkınlıktan açılan ağızları kapatın bakayım! Evlenip ineklerimin anası, evimin kadını, kocamın prensesi olacağım!) Darısı başınıza sinsiler!  ---------------------- Şimdi de mikrofonu iç sesinizden uzaklaştırıp

O gemi bir gün gelecek mi İsmail Abi?

Bu günlerde aynen atanamayan İsmail Abi gibi dolanıyorum ortalıkta. Hamburger'e her kavga sonunda söylediğim "Senin Mecnun olmaya cesaretin varsa ben her zaman Leyla'yım." lafı döndü dolandı sadece anılarda kaldı sanırım. Bırak Leyla ve Mecnun olmayı, İsmail Abi'nin bile basit bir versiyonuyum sadece. Benim de Şekerpare'm Hamburger oldu, o da Şekerpare gibi "Gelmicem" demedi de sadece "Bakarız" deyip duruyor. (Belirsizlikler ve numarası kalmayan ayakkabı kadar b*k bir durum daha yok bu hayatta!) Biliyorum bu işler her zaman benim hayatımdaki gibi güllük gülistanlık olmuyor, bazen seçimler yapmak gerekiyor, bazen birilerinin iyiliği için kendinden fedakarlık etmek gerekiyor.  Bense 18'ime gelip bunları yeni yeni öğreniyorum. Çünkü bu zamana kadar kimseyi Ege Bölgesi dışına uğurlamadım, kaldı ki şimdi koskoca bir Avrupa ülkesi Hamburger'i bekliyor. (Koskoca dediğime bakmayın, bizim İzmir kadar!)  Ah ulan diyorum

"Chanel'e ihtiyacım yok, ben aşk istiyorum."

Artık eskisinden daha farklıyım. Daha enerjik, daha gözü kara, daha eğlenceli ve daha bir sürü sıralanabilecek madde.  Ama gelin görün ki çevremde bu davranışlarımın farkında olabilecek kimse kalmadığı için fazlaca depresif görünüyorum!  Gerçi Hamburger bu halimi anlamayıp benden iyice uzaklaşıyor! Aslında tek istediğim sevgi ve ilgi! Yağmur altında kalmış kedi yavrularından hiçbir farkım kalmadığını ne zaman anlayacak?  Aslında şaka bir yana bugün dinlerken fark ettim ki hayatım şarkısı Fransızca olacakmış! Üstüne üstlük tek bir kelimesinden bile nefret ederken!  Hiç dinlediniz mi bilmiyorum ama Zaz'dan Je Veux! Tek kelimesiyle muhteşem.  Tabi eğer benim gibi cahilseniz çeviriyi okumadan dinlemek pek bir işe yaramıyor, sadece melodisi suratta bir kilo dondurma yemiş gibi ponçik bir his bırakıyor!  Şarkı için  https://www.youtube.com/watch?v=Tm88QAI8I5A Çeviri için  http://www.sarkicevirileri.com/zaz-je-veux-sarki-cevirisi/ "Beni mutlu edecek olan sizi