Keşke Hamburger küçük bir domates kadar olsaydı da ona kavanoz içinde evde bakabilseydim!

Artık yavaş yavaş yalnızlığa alıştığımı hissediyorum. 

Ama böyle derin bir kuyunun içine düşmüşsün gibi bir yalnızlık değil benim bahsettiğim. 

Bir deniz düşünün. Herkes girip serinliyor ama çok az kişi derinlere kadar yüzmeyi tercih ediyor; sakinliği, huzuru ve sessizliği sevenler. 

İşte artık ben de o tayfaya yavaştan katıldığımı hissediyorum! 

18 yaşındayım ama sosyal hayattan malulen emekli olmuşum gibi. 

Ama yanlış anlaşılmasın bu emeklilik zorunluluktan veya yalnızlıktan meydana gelmiş bir durum olmadı benim için. Tamamen kendi tercihim.

Hamburger taşındığından beri doğru dürüst süslenip dışarı bile çıkmadım. 

Sanırım insan gerçekten de aşık olunca hayatını ona göre şekillendiriyormuş. 

Mesela tatilden bir sürü şey aldım ama hepsini kullanacağım kombinlerin arka planlarında Hamburger o kabak suratıyla bana gülümsüyor. 

Ah nasıl özledim eşeği! 

Yanımda otururken bile özlediğin insanı kilometrelerce öteye göndermek gerçekten de salaklıktan başka bir şey değilmiş! 

Uçağı mı yaksaydım, bomba ihbarı mı yapsaydım diye düşünmedim de değil. Ama hepsinin sonunda "Düştüm mapus damlarına, öğüt veren çok oldu!"diye ağıt yakacağım aklıma geldikçe hepsinden de vazgeçmiştim. 

Evet, deli bir tarafım vardı ama hepsi Hamburger yanımdayken. Ortalığı karıştırsam bile arkamı onun toplayacağını bildiğim için içim hep rahat olurdu. 

Şimdiyse ne yaparsam yapayım yanımda olacağını bildiğim tek bir insan bile yok. 

Kendi kendime yetmek zorundaymı-şım! 

Ah bu kurallar! 

Beni niye erkenden büyütmek istiyorsunuz ki? 

Keşke istediğimiz yaşı seçebilsek, istediğimiz insanla sonsuza kadar o yaşta olabilsek.

Ve keşke imkansızlıkların olmadığı bi yerde olsam. Hamburger yanımda, deniz önümde, başım onun omzunda, elim elinde. 

Bu manzarayı deli gibi özlediğimi söyleyebilirim. Ve daha "deli gibi" özlediğim çok şey var tabi. Mesela kokusu. 

Her akşam yattığımda yastığıma azar azar parfümünü sıksam da yetmiyor işte! Onu öperken burnuma dolan kokuya dünyayı değişmem, değiştirmem! Tabi şimdilik bunları ona söyleyemiyorum, işleri daha da zorlaştırmamak adına. Biliyorum söylesem de birşey değişmeyecek ama üzülecek. Onun suratının asıldığını düşünmek bile beni kaynar sularda kaynatıyor resmen! 

Keşke Hamburger küçük bir domates kadar olsaydı da ona kavanoz içinde evde bakabilseydim. 

Keşke! 

Instagram için tık :) 

Hepinizi mis kokulu öpücükler :)